odpoczywać; w muz. nie grać w miejscu oznaczonem w nutach znakiem pauzy.
Pavane w. starowłoski taniec w poważnem tempie.
Pawilon f. środkowa część lub boczne skrzydło domu; lekki mały budynek ze szpiczastym dachem zwłaszcza w parku lub ogrodzie; na placach wystaw ozdobny budynek obejmujący jakiś dział wystawianych przedmiotów; chorągiew o barwach narodowych, flaga okrętowa.
Pawiment f. różnobarwne taflowanie podłogi, posadzka mozajkowa.
Pax ł. pokój; bogini pokoju.
Pax vobiscum ł. pokój z wami, pozdrowienie wiernych przez kapłana.
Paź f. młody chłopiec rodu szlacheckiego na usługach książąt; w średnich wiekach giermek rycerza.
P. compl. = par complaisance f. przez grzeczność.
Pean g. u starożytnych Greków uroczysta pieśń na cześć bogów, a zwłaszcza Apollina, pieśń zwycięstwa, dziękczynna lub pochwalna.
Pech n. brak szczęścia, brak powodzenia.
Pecunia ł. pieniądze.
Pecuniae obedient omnia ł. złotu ulega wszystko.
Pedagog g. wychowawca, nauczyciel; uczony, pracujący nad ulepszeniem metody wychowania i nauczania.
Pedagogiczny g. zgodny z zasadami pedagogiki.
Pedagogika g. nauka o wychowaniu, teorja racjonalnego wychowywania młodego pokolenia, podająca i uzasadniająca środki do tego celu wiodące.
Pedał ł. w organach: klawiatura dolna poruszana nogą; w fortepianie: przyrząd służący do wzmacniania lub tłumienia tonów; w harfie — do zmiany tonu przez skracanie struny; przycisk nożny w maszynach do szycia, w kołowrotku, tokarni i t. p.; pedały, żartobliwie: nogi.
Pedant f. człowiek trzymający się z drobiazgową ścisłością z góry ułożonych prawideł bez względu na zmianę okoliczności, zważający więcej na formę niż na istotę rzeczy; uczony nudziarz.
Pedanterja a. Pedantyzm f. przesadne dbanie o drobnostkową dokładność, trzymanie się ślepe pewnych formułek, szkolarstwo.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/331
Ta strona została uwierzytelniona.
PavPed
323
