dygnacja miejsc dla widzów.
Parafina f. substancja biała, przeświecająca, tłusta, łatwo topliwa, otrzymywana ze smoły naftowej, wosku ziemnego, węgla i t. p. używana do wyrobu świec, zapałek oraz do innych celów przemysłowych.
Parafja g. gmina kościelna, kościelny okrąg, kościół i urząd stanu cywilnego pod duchownem zawiadywaniem jednego proboszcza; mieszkańcy tegoż okręgu.
Parafjalny g. należący do parafji.
Parafjanie, członkowie parafji; ludzie zacofani, prości, bez ogłady i znajomości form towarzyskich, zadomowieni wieśniacy.
Parafjański, nieokrzesany, pozbawiony ogłady, gustu, dobrego smaku.
Parafonja g. nieprzyjemny dźwięk głosu przy zmienianiu się jego w wieku młodzieńczym.
Parafować g. ob. Oparafować.
Parafraza g. szersze rozwinięcie jakiejś myśli lub tekstu, uzupełniające lub rozjaśniające; w muz. oddanie tematu muzycznego z pewnemi zmianami i dodatkami, warjacje; układ tematu muzycznego na inny instrument.
Parafrazować g. przerabiać, rozszerzać czyjeś myśli, objaśniając i uzupełniając; omawiać obszernie.
Paragieneza g. pogląd naukowy, udowadniający prawidłowość współczesnego występowania minerałów, ważny przy badaniu żył kruszcowych.
Paragon g. ubieganie się z kim, wyrównanie komu.
Paragraf g. mały ustęp w rozdziale, oznaczony znakiem §, zwłaszcza ustęp w zbiorze praw lub rozporządzeń władzy; sam ten znak, położony na czele ustępu z odpowiednią cyfrą kolejną.
Paragram g. zmiana znaczenia przez dodanie lub przemianę litery lub wyrazu; rodzaj zagadki powstającej przez opuszczenie lub zmianę pierwszej litery wyrazu.
Paraklet g. dosł. pocieszyciel; Duch Sw.
Paralaksa g. pozorna zmiana miejsca, zajmowanego przez jakiś przedmiot przy obserwowaniu go z rozmaitych punktów; w astron.: kąt zawarty między linjami poprowadzonemi ze środka danego
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/319
Ta strona została uwierzytelniona.
ParPar
311
