Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/316

 PanPan 

308

---

nego prawa rzymskiego wogóle.

Pandemonium g. piekło, miejsce gdzie przebywają złe duchy, szatani; przen. miejsce gdzie szerzy się zło i zepsucie moralne.

Pandory puszka g. w mitologji greckiej podanie o pierwszej na ziemi kobiecie, wyposażonej we wszelkie wdzięki i obdarzonej przez bogów puszką, z której po otworzeniu wysypały się na ziemię klęski i niedole; przen. źródło wszelkiego złego.

Pandury, dawniej zbrojni słudzy magnatów w Kroacji i Slawonji; wojsko węgierskie, zamienione na dzisiejszy 53 pułk piechoty; żandarmi węgierscy.

Panegiryczny okres, w historji literatury polskiej czasy przesadnego hołdowania modzie pisania panegiryków (od poł. XVII do poł. XVIII-go w.)

Panegiryk g. mowa pochwalna, pismo prozą lub wierszem, sławiąca z przesadą osoby, czyny lub zdarzenia; przesadna pochwała.

Panegirysta g. autor panegiryków; przesadny chwalca.

Panem et circenses! ł. chleba i igrzysk! hasło ludu rzymskiego z czasu cezarów; przen. wyrażenie zaznaczające brak szlachetniejszych celów, wyłączne oddanie się zaspakajaniu potrzeb materjalnych i pragnień poziomych.

Pangiermanizm, g. dążenie do zjednoczenia wszystkich plemion giermańskich w jedną polityczną całość i uświadomienia jednolitości narodowej.

Panglos g. mówiący o wszystkiem, udający że wszystko wie, zarozumiały gaduła, wszystkowiedz.

Panhelenizm g. dążenie do zjednoczenia wszystkich Greków w jednolite państwo.

Panika g. nagły, często bezpodstawny przestrach, ogarniający licznie zgromadzoną publiczność lub tłum; ogólne przerażenie, popłoch.

Panis bene merentium ł. (dosł. chleb dobrze zasłużonych), majątek, dochody, utrzymanie, przyznawane ludziom zasłużonym jako nagroda za zasługi.

Panklastyt g. silny materjał wybuchowy, składający się z kwasu podazotnego i siarku węgla.

Pankreatyczny g. sok; sok trzustkowy, trawiący.

Pankreatyna g. ferment wy-