Konfiskata ł. zabranie przez władzę przedmiotu, którego posiadanie jest niedozwolonem lub stanowi istotę przestępstwa; zabranie majątku na rzecz skarbu za przestępstwo polityczne.
Konfitury, owoce w cukrze smażone.
Konflagracja ł. spalenie, zgorzenie.
Konflikt ł. starcie się, zatarg, spór wobec interesów sprzecznych.
Konfluencja ł. zbieg, spływ, zlanie się (np. wód dwu rzek).
Konformista a. wyznawca religji panującej w Anglji.
Konfortatywa ł. lekarstwo wzmacniające.
Konfraternia ł. bractwo świeckie.
Konfrontacja ł. stawiennictwo do oczu, sprawdzenie, porównanie.
Konfucjusz, mędrzec chiński i reformator religijny.
Konfundować ł. zmieszać, zawstydzić, zaambarasować.
Konfutacja ł. odparcie zarzutów, zbijanie dowodzeń przeciwnika.
Konfuzja ł. zmieszanie, zakłopotanie, zawstydzenie; zamieszanie, chaos, nieład.
Kongiestja ł. chorobliwy napływ krwi do naczyń krwionośnych danego organu.
Koglomeracja ł. skupienie, zlepianie z różnorodnych części.
Konglomerat ł. zlepek; mieszanina powstała z odłamków różnych skał, zlepionych z sobą inną materją mineralną, zlepieniec.
Kongregacja ł. zgromadzenie, stowarzyszenie, bractwo duchowne; K. kardynałów, wydział kolegjum kardynalskiego w Rzymie, któremu Papież powierza poszczególne sprawy kościoła.
Kongregacjonaliści ł. sekta religijna w Anglji, odrzucająca władzę biskupią.
Kongregacjonista ł. członek kogregacji, szczególniej jezuickiej.
Kongres ł. zjazd monarchów lub ich pełnomocników dla narad w sprawach międzynarodowych i politycznych; zgromadzenie prawodawcze w Ameryce; we Francji zgromadzenie deputowanych i senatorów razem: zjazd (uczonych, przemysłowców i t. p). dla narad.
Kongrewski druk, sposób drukowania trzema kolorami odrazu, wynaleziony przez Wiljama Congreve.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/210
Ta strona została uwierzytelniona.
KonKon
202
