Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/175

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
IntInt
167

ze względu na ich wysokość.

Interwencja ł. wmieszanie się, wdanie się w cudzą sprawę; interwencja zbrojna: wdanie się obcej siły zbrojnej pomiędzy strony wojujące.

Interwenjować ł. pośredniczyć, wdawać się.

Interwenjent ł. mieszający się między strony spór wiodące w celu pogodzenia; pośredniczący.

Interwersja ł. fałszowanie, nadużycie.

Interymalny, interimistyczny ł. tymczasowy.

Intime f. (ętim) poufały.

Intoksykacja ł. zatrucie, otrucie.

Intonacja ł. rozpoczęcie śpiewu, trafne wzięcie właściwego tonu, poddanie odpowiedniego dźwięku.

Intonować ł. zacząć śpiew, poddać głos właściwy.

Intrada w. krótki wstęp do utworu muzycznego, przegrywka, fanfara na trąbkach.

Intramolekularny ł. międzycząsteczkowy.

Intra muros ł. wewnątrz murów; u siebie.

Intransigeant f. (ętra͡ęsiża͡ę) nieprzejednany.

Intra parenthesim ł. w nawiasie, nawiasowo.

Intrata ł. dochód, zysk.

Intratny ł. przynoszący znaczny dochód.

In triplo ł. potrójnie.

Introdukcja ł. wstęp do czegoś; wprowadzenie, część wstępna utworu muzyczn.

Inromisja ł. sądowe wprowadzenie w posiadanie czegoś; wnikanie, wsunięcie, wetknięcie.

Intronizacja ł. wyniesienie na tron, szczególniej Papieża; uroczyste objęcie tronu biskupiego.

Intruz ł. wdzierca, natręt, gość nieproszony, narzucający się.

Intryga f. knowanie chytre, podejście, zawikłanie; węzeł dramatyczny w sztuce.

Intrygant f. robiący intrygi, działający skrycie i podstępnie.

Intrygować f. robić intrygi, waśnić, różnić, poduszczać, wprawić w kłopot, dać do myślenia, zaciekawiać.

Intuicja ł. dosł. bezpośrednie wewnętrzne widzenie, przeczucie, odgadnięcie prawdy; zdobycie wiedzy bez poprzedniego długiego badania.

Intuicyjny, pochodzący z własnego natchnienia, przeczuty, z przeczucia.

In turbido piscari ł. w mętnej wodzie ryby łowić.