Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/150

 HemHer 

142

---

żywany w farbierstwie i przy badaniach mikroskopowych.

Hematyna g. barwnik czerwony krwi.

Hematyt g. odmiana czerwonej rudy żelaznej.

Hemisfera g. półkula.

Hemoglobina g. substancja białkowata, będąca główną składową częścią czerwonych ciałek krwi.

Hemoptoe g. krwotok płucny.

Hemoroidy g. obrzmienie żył w dolnym ustępie kanału kiszkowego; krwawnice.

Hemorragja g. utrata krwi, krwotok.

Hemostatyczny g. wstrzymujący krwotok.

Hepatika g. środki lekarskie na chorobę wątroby.

Hepatyk g. cierpiący na wątrobę.

Hepatyt g. kamień wątrobiany.

Heptarchja g. panowanie siedmiu władców.

Heraldyk n. uczony znający się na herbach.

Heraldyka g. nauka o herbach.

Herb n. znak, godło stałe i dziedziczne, nadawane jako oznaka szlachectwa; godło państwa, prowincji, miasta i t. p.

Herbarjum ł. zielnik.

Herbarz, dzieło zawierające zbiór i opisy herbów i rodowody rodzin szlacheckich.

Herboryzować ł. zbierać rośliny w celu naukowym.

Heredytalny ł. dziedziczny.

Heretyk g. chrześcijanin odrzucający prawdy, które podaje do wierzenia religja, a wyznający błędną naukę; odszczepieniec, kacerz.

Herezja g. odstąpienie od dogmatów religijnych; odszczepieństwo, kacerstwo; przen. błędne twierdzenie, wygłaszanie zdań niezgodnych ze zdrowym rozsądkiem.

Herezjarcha g. twórca herezji, wódz odszczepieństwa religijnego.

Herkules ł. syn Jowisza, mityczny bohater grecki; człowiek silny i mężny.

Herkulesowa praca, olbrzymia praca, przechodząca siły ludzkie.

Hermafrodyta g. dwupłciowy.

Hermeneutyka g. sztuka wykładania, objaśnienia tekstu a głównie Biblji.

Hermetyczny g. niedopuszczający powietrza, szczelnie, ściśle zamknięty.

Hermetyzm g. ob. Okultyzm.

Hernhuci czyli bracia Morawczycy; sekta pretestancka.

Heroiczny g. bohaterski; wielkiego ducha; silny, ener-