Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/139

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
GorGra
131

dra W.); przen. rzecz zawiła, kwestja trudna do rozwiązania; rozciąć G. w. szybko i energicznie rozstrzygnąć jakąś trudność.

Gorgony g. w mitologji grec. trzy potworne kobiety z wężami na głowie, których widok przemieniał w kamień; głowa Gorgony, symbol okropności, zgrozy.

Gotyckie litery, pismo staroniemieckie, łamane, ozdabiane zakrętami.

Gotycki język, najstarsza odrośl języków giermańskich.

Gotycki styl, styl ostrołukowy, sposób budowania, odznaczający się wysmukłością form, szpiczastością łuków, koronkową delikatnością ozdób, wysokiemi i cienkiemi kolumnami.

Gouache f. patrz Gwasz.

Gracja ł. wdzięk, powab; utrzymanie na starość, chleb łaskawy wysłużony po latach pracy.

Gracjalista ł. oficjalista na dworach wielkich panów otrzymujący za wieloletnią pracę i zasługi, dożywotnie utrzymanie na starość.

Gracje ł. boginie wdzięku.

Gradacja ł. stopniowe podwyższanie; — stopniowe wznoszenie się od pojęć bliższych i ciaśniejszych do bardziej ogólnych i wyższych, lub odwrotnie.

Gradativo ł. stopniowo.

Graduał ł. część Mszy Św., którą kapłan odmawia po Epistole.

Graduować ł. nadawać stopień naukowy akademicki.

Gradus ł. stopień.

Gradus ad Parnassum ł. stopień do Parnasu; nazwa podręcznika łacińskiego do ćwiczeń wersyfikacyjnych.

Graecum est non legitur ł. (grekum) dosł. to po grecku to nieczytelne; przen. stosuje się do wszelkiej kwestyi nieznanej lub lekceważonej.

Graficzny g. przedstawiony za pomocą rysunku, (wynik rachunkowy, statystyczny, wykaz, dowodzenie).

Grafika g. sztuka pisania i rysowania; specjalnie znajomość pisma dyplomatycznego.

Grafit g. rodzaj węgla, minerał miękki, barwy szarawo-czarnej, połyskliwy, używa się do wyrobu ołówków, tyglów ogniotrwałych i t. d.

Grafjon g. narzędzie rysunkowe napuszczane tuszem do kreślenia linji.

Grafologja g. sztuka rozpozna-