Dylapidacja ł. trwonienie, marnowanie, rujnowanie.
Dylemat g. podwójny wniosek, rodzaj rozumowania z dwóch przeciwnych założeń prowadzący do jednego wyniku; wybór między dwiema ostatecznościami, położenie bez wyjścia.
Dyletant f. miłośnik sztuki i nauki oddający się jej z amatorstwa nie z zawodu, nie specjalista, amator.
Dyletantyzm f. lubowanie się w sztuce lub nauce, bez wyłącznego oddania się jej; niedokładna znajomość danej sztuki lub nauki, amatorstwo.
Dyliżans f. pośpieszny powóz pocztowy.
Dyluwjalna formacja ł. pokłady czwartorzędowe napływowe, powstałe w ostatnim okresie gieologicznym (wtedy żyły olbrzymie ssaki i pojawił się człowiek).
Dymensja ł. wymiar.
Dymisja ł. uwolnienie od służby rządowej.
Dynamiczny g. działający wewnętrzną siłą żywotną; tyczący się nauki o siłach.
Dynamika g. nauka o prawach ruchu ciał i o siłach poruszających (część mechaniki).
Dynamit g. materjał wybuchowy, składający się z nitrogliceryny, piasku, krzemionki i t. d.
Dynamitard g. anarchista, używający dynamitu jako środka zniszczenia.
Dynamomaszyna g. maszyna do wytwarzania silnych prądów elektrycznych i przenoszenia elektryczności.
Dynamometr g. przyrząd do mierzenia siły, siłomierz.
Dynasta g. dziedziczny władca, monarcha, założyciel i członek dynastji.
Dynastja g. ród panujący.
Dyplom g. dokument wydany przez wyższą władzę lub zakład naukowy, nadający stopień naukowy, prawa, godności i t. p. — patent.
Dyplomacja g. nauka, forma i sposób znoszenia się państw między sobą, załatwiania interesów zewnętrznych i spraw międzynarodowych; osoby kierujące polityką międzynarodową; zręczność w postępowaniu.
Dyplomata g. urzędnik państwowy. załatwiający zagraniczne interesy państwa; człowiek zręczny w postępowaniu.
Dyplomatarjusz g. zbiór dy-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/085
Ta strona została uwierzytelniona.
DylDyp
77
