Strona:M. Arct - Piękno w książce.djvu/33

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Gdy piękno stało się niepotrzebne, musiała ulec ogólnemu kierunkowi książka i musiała zstąpić z królewskiego piedestału.
I powędrowała, wygnana ze słonecznego królestwa, w szarej pospolitej odzieży; przestała być dawną świętością, zostając martwym fabrycznym produktem.
Dusza jej była w pięknie; gdy odebrano jej artyzm, który stał się ludziom zbyteczny — duszę straciła.