Strona:M. Arct - Jak powstaje książka.djvu/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


Zecernia. Na pierwszym planie na lewo prasa do odbijania korekt, na prawo stoły ze złożonemi kolumnami. W głębi na lewo „ulice“ regałów z kasztami.


Pochylenie ma na celu ułatwienie pracy składaczowi. Na wierzchu regału umieszcza się kasztę, z której zecer ma składać.

Regały są ustawione po kilka w rząd od okna; dwa rzędy stojących naprzeciwko siebie regałów tworzą „ulicę“.

Po otrzymaniu rękopisu składacz umocowuje go na specjalnym przyrządzie — „dywizorku“. Staje przed kasztą, trzymając w lewej ręce wierszownik (winkielak), a prawą sięga do króbek i odpowiednie czcionki układa w wierszowniku. Wierszownik jest niezbędnym przyrządem przy składaniu. Wykonany jest z grubej blachy z przesuwaną śrubą, służącą do normowania długości wiersza, na jaką ma być