Strona:M. Arct - Jak powstaje książka.djvu/25

mego celu używają się również rygi, liczące kilka kwadratów.
 Dla osiągnięcia przejrzystości układu zwiększa się odstępy między wierszami, wstawiając między nie interlinje. Są to długie, cienkie blaszki o dowolnej długości. Jeżeli jedna interlinja nie wystarcza na długość, dobiera się dwie odpowiednie. Następujący przykład ujawni różnicę między układem zbitym a tekstem „na interlinje“.

Kaszta ustawiona na regale, poniżej w regale widnieje 12 kaszt z czcionkami.

 Skład na interlinje.

 Następnego ranka Kinokunija zjawił się koło świątyni Nekoma i kazał swoim robotnikom natychmiast ścinać piękne gałęzie. Z głębokim żalem patrzyli wieśniacy, stojący dookoła, jak obcy przybysze pastwili się nad ich ukochanem drzewem.

 Skład bez interlinij.

 Następnego ranka Kinokunija zjawił się koło świątyni Nekoma i kazał swoim robotnikom natychmiast ścinać piękne gałęzie. Z głębokim żalem patrzyli wieśniacy, stojący dookoła, jak obcy przybysze pastwili się nad ich ukochanem drzewem.

 Do wypełniania od góry początkowych stronic rozdziału (spuszczonych) i końcowych (szpicowych) służą sztabiki, grubości 24, 36, 48 punktów i długości do kilku kwadratów.
 Czcionki i część materjału drukarskiego, potrzebnego do składania, umieszczone są w kasztach.
 Kaszta jest to podłużna czworokątna skrzynia w rozmiarach 90 cm długości i 160 szerokości. Oprócz kaszty tej wielkości, zwanej także dziełową, bywają mniejsze 65 X 50 cm.