Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/95

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
77

A i tak zniszczysz mej niewoli pęta,
Bo po za grobem świeci wolność święta:
Tam ukończony z panowaniem bój!

O mieczu luby! na twem ostrzu dzielnem,
Który zwycięztwom, czynom nieśmiertelnym
Przyświecał przez tyle lat —
Spoczywa teraz: moja dusza młoda,
Me szczęście, życie i moja swoboda,
Mojej nadziei i przyszłości świat!

Na twojem ostrzu, co długo broniło
Wiary Chrystusa, i jasno świeciło
Całemu światu, broniąc boskich praw —
Spoczywa teraz szczęście milionów,
Wolność narodów albo tryumf tronów.
Mieczu! o mieczu! miliony zbaw!»

(Dźwięki mej duszy.)