Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy.djvu/5

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
OFIAROWANIE.

Tysiącletni kraju Piasta,
Ludu polskiej wsi i miasta,
Tobie rymów zwój!
Oto lutnia złoto-krwawa,
Oto pieśni męko-łzawa,
Niby śpiewnik Twój.

Chwyć za lutnię krwawą ręką,
Uderz w pieśni głosu męką,
Niby w Piasta róg —
Niech tą pieśnią duch owiany,
Zerwie pęta i kajdany —
Niech drży Polski wróg!