Strona:Lucy Maud Montgomery - Ania z Wyspy.djvu/87

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

— Musimy się jednak przekonać, — rzekła Ania rezolutnie. — Za późno już, żeby wejść tam dzisiaj, ale jutro przyjdziemy znowu. O, Prissy, gdybyśmy zdołały zdobyć ten piękny dom! Czułam zawsze, że szczęście moje związane jest z „Ustroniem Patty“, czułam to, odkąd ujrzałam ten dom po raz pierwszy.