Strona:Lucjan Siemieński-Listy Kościuszki.djvu/37

strzałów armatnich pohamowało natarczywość Moskali i pozwoliło przywrócić porządek w szeregach piechoty, tak, że znowu napadnięty bataljon Królikowskiego przez jazdę i jegrów idących na bagnety, mógł być ocalonym przez naszą artylerję, niweczącą te uporczywe zamachy nieprzyjaciela, a i przez krew zimną dowodzącego bataljonem, który „jakby na popisie szyk i czynność w niezachwianym utrzymywał porządku“. Z prawego skrzydła zabezpieczała odwrót gwardja konna, na którą uderzył był ów pułk perejasławski jegrów konnych i z razu ją zmieszał, atoli poprawili się gwardjacy, i wetując pierwszą porażkę, tak odepchnęli Moskali, że nie ponowili ataku.
 Tymczasem Sierakowski porządnie wycofał się do blizkiego lasu, gdzie zasadzone działa stanowczo wstrzymały nieprzyjaciela od dalszej pogoni.
 Po zlustrowaniu szeregów naszych liczono stratę w dwiestu zabitych, a sześćdziesięciu kilku rannych, stratę zaś Moskwy podawano najmniej na 3 tysiące. Trudno tu dojść prawdy, bo przeciwnie raport Suwo-