Strona:Literatura o Mickiewiczu.djvu/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 19 —

W części drugiéj dzieła, poznajemy grono przyjaciół Mickiewicza w pięknéj, na źródłach opartéj charakterystyce. — Dzieje przyjaźni owych młodzieńców wileńskich, są zarazem dziejami młodości Adama, źródłem pierwszych natchnień poetyckich, zasiewem na całe życie owéj miłości narodu, którą jaśniał poeta. Historya Filomatów i Filaretów opracowana tu najdokładniéj. Dopiero z Tretiaka można poznać istotę tych związków młodzieńczych.
Zanim autor zaprowadził poetę do Tuchanowicz, popatrzył mu dokładnie w serce i przekonał się, że ciche było, spokojne, studenckie. Tuchanowicze przedstawia autor barwnie, a tak wyraźnie, że czytelnik o nic pytać się nie potrzebuje, w niczem nie ma wątpliwości.
Gdy mowa o nowych prądach literackich, nie zgodzilibyśmy się na to, jakoby książka pani de Staël o literaturze niemieckiéj, tak stanowczo i tak wyłącznie na nas wpłynęła, jak mniema Tretiak. Nie można zaprzeczyć, że pani de Staël dziełem swoim przyczyniła się do zwrotu ku romantyzmowi, ale go sama nie dokonała, ani go téż sama nie rozpoczęła. Możeby należało wstecz się cofnąć cokolwiek i przypomnieć sobie, że legiony nasze,

2*