Strona:Listy Jana Trzeciego Króla Polskiego.djvu/95

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

pytaiąc o ordynans. Idzie bokiem iedna iego część woyska tą, druga tamtą Duuaju stroną, dla pożywienia: aleć iemu wszystko z Bawaryi Dunaiem płynie. Xże Lotaryński bywa codzień. Nie znać na nim nieboraku ani zdobyczy, ani łaski Cesarskiey. Ja lubo niewiele mam czasu, bobym chciał ziechać do miasta, które za Dunaiem, y tam wziąć lekarstwo, atoliż przecie cokolwiek dziś miawszy, napisałem list do Du Vernego[1] en fort méchant français: ale to Wć m. s. poprawisz, byle ten sens był, ieśli się to zdać będzie Wci moiey duszy. Na podpisie wymyślić imie iakiekolwiek francuzkie. Lubo to pokaże Królowi swemu, lubo nie pokaże, przecież się będzie musiał pukać od gniewu y żalu, y przeyrzy w swych fałszach y niecnotliwym procederze. W ostatku pod tymże podpisem posłać kopię tego listu à Mr de Beauvais[2] et a Mr le Marquis de Bethune[3], a zalecić Gracie y Richterowi, żeby te listy kształtnie na Paryską przeprawili pocztę.

Z rad Warszawskich śmiać się trzeba, bo ych y samych P. Bóg w pośmiewisko obrócił. Z Kurfirsztem Brandeburskim pewnie mię nie powadzą; ale y on się zna barzo dobrze na takich ludziach. — Mr le Marquis d’Aly vient d’arriver, który chciał być w potrzebie en volontaire, ale jej omieszkał. — Muszę tedy iuż kończyć, całuiąc milion razy i t. d. — A Mr le Marquis mes

  1. Duverney Negocyator francuzki, o którym wyżej było.
  2. De Beauvais (biskup) z familii de Forbin — był najprzód biskupem de Digne, potem w Marsylii, później w Beauvais. W 1672 roku był posłem francuzkim w Warszawie i przyłożył się do Elekeyi Jana III. na tron polski. — W roku 1690 został kardynałem. Umarł w roku 1713, najstarszym z biskupów francuskich.
  3. Le Marquis de Bethune był posłem francuskim w Warszawie, miał za sobą Ludwikę d’Arquian starszą siostrę Maryi Kazimiry królowej polskiej, żony Jana III. W roku 1676, oddał temu monarsze przysłany od Ludwika XIV, order S. Ducha. W roku 1681. Jan III. żądał od dworu francuzkiego jego odwołania, z powodu, że poseł francuzki był się przyczynił do zerwania Sejmu pod laską Hieronima Lubomirskiego chorążego koronnego.
    W roku 1685. wrócił Markiz de Bethune do Polski pod pozorem odwiedzenia królowej polskiej siostry żony jego, w rzeczy zaś samej w celu nakłonienia króla polskiego, do odstąpienia aliansu z Austryą i ściślejszego się z Francyą złączenia.
    Umarł Markiz de Bethune posłem w Sztokholmie roku 1691.