bożą po trosze siana dla koni, na wyspach Dunajowych, y po polach cokolwiek niedokoszonych hreczek. Trupów po drogach pełno; osobliwie przy iedney tu przeprawie, położono ich do 2.000, tak nasi, iako y chłopi z zameczków. Nie możem tedy dotąd z tych zaraźliwych wyniść smrodów. Woyska Cesarskie y inne niemieckie ieszcze się nie ruszyły za nami z pod Wiednia. Jako daley mamy continuer la guerre cale nie wiemy, bo tam sami radzą bez nas. Wczora miałem komplimenty przez listy od Posła Hiszpańskiego y od Xcia Anhalta, który ieszcze kończy swoie negocyacye z Cesarzem, imieniem Xięcia Brandeburskiego. Do Pana Koniuszego[1] wskazał Rezydent, że z nim mówił d’Arak[2] Koniuszy Cesarski, żeby się przymówić Królowi o pięknych parę koni dla Cesarza, a Cesarz się też oddaruie parą też swoich koni. Dosyć dobry kompliment; a lubo iuż sam prawie nie mam na czem jeździć, przecież się starać każę w woisku, kiedy mię P. Bóg na to powołał, aby mnie wszyscy byli obligowani, a ia nikomu, tylko samemu P. Bogu. Naszych siła zostało w Wiedniu; P. Woi-da Wołyński[3] chory trochę, y innych wielu. Pan Podstoli Koronny[4] Pan Woj-da Pomorski[5], P. Chorąży Koronny[6], kręcą się tam czegoś w Wiedniu koło Dworskich.
W gazetach, moia duszo, przydać, (ieno nie w tych, w których będzie excerpt z listu mego
- ↑ P. koniuszego koronnego Marka Mafczyńskiego, o którym wyżej było.
- ↑ Ferdynand Bonawentura hrabia Harrach.
- ↑ Wojewoda wołyński Sieniawski.
- ↑ Podstoli koronny Stefan Grudziński, jak metryka koronna świadczy, objął ten urząd roku 1677. W roku 1685 Dalerak Aleksandra Przyjemskiego podstolim koronnym nazywa.
- ↑ Wojewoda pomorski. Denhof, o którym pokilkakrotnie wzmianka była.
- ↑ Rafał Leszczyński, z krajczego, którym już był w roku 1678 na chorążego koronnego postąpił w r. 1683.
