Ĉu Esperanto estas facila? Ĉu ĝi estas agrabla? Kiu lernos Esperanton per radio? Kaj Rudolfo?
Kiel oni finas leteron al amiko?
Ami ĉiujn kochać wszystkich. Danku Dion (lub al Dio) dziękuj Bogu. Ni helpos niajn bonajn kolegojn (lub al niaj bonaj kolegoj) pomożemy naszym dobrym kolegom. Donu al mi cigaredon daj mi papierosa. Mi ekzamenis lin pri esperanto egzaminowałem go z esperanta.
Kie mi povos vin trovi ? gdzie będę mógł Pana znaleść? Kiel mi nomu lin? jak mam nazwać go? Kion vi diras? Co Pan mówi? Kion oni rakontas? Co opowiadają? Kiun renkontis lia kolego? Sian amikon. Kogo spotkał jego kolega? Swojego przyjaciela. Kiun kolegon vi plej multe ŝatas? Którego kolegę najwięcej lubisz?
Powyższe przykłady pouczają nas o używaniu 4-go przyp., którego cechą w esp. końcówka n. Czwarty przypadek używany jest często i wtedy, gdy w pol. jęz. kładziemy przyp. trzeci: danki, helpi.
Przymiotnik przydany rzeczownikowi stojącemu w 4. przyp. również przybiera jego końcówkę n: niajn bonajn kolegojn.
Dzięki 4-mu przypadkowi możemy nie zmieniając szyku wyrazów, zmienić znaczenie zdania:
