Ta strona została przepisana.
— 7 —
Ale wtedy, kiedy się rodziły,
Też na ziemi grom wojenny grzmiał —
Ludy we krwi tak samo brodziły,
Bagnet lśnił, huczało tysiąc dział...
I brat bratu gotował katusze,
Krwią się spijał z czaszek, jako kruży,
Kosa śmierci wydawała zgrzyt...
Więc wylękły się te tkliwe dusze,
Jak ptaszyny okryły się w czas burzy,
Wyczekując na ciepło i świt...
