Społeczeństwo chcące się rozwijać normalnie powinno być należycie informowane o różnych istniejących kierunkach socjalno-politycznych, bez względu nawet na to, czy są one pożyteczne, czy szkodliwe. Pierwsze należy naturalnie propagować, krzewić; drugie zaś energicznie zwalczać. Jednakże jedne i drugie należy dobrze znać.
Tak zwany „bolszewizm“ socjalno-demokratyczny w Rosji, który bez mała rok prawie rządzi w Wielkorosji — jest niewątpliwie zjawiskiem zasługującym na bliższe zbadanie, zjawiskiem złowrogim, patologicznym, zarazem jednak nader charakterystycznym i, w skutkach swych, doniosłym w sensie ujemnym. Dla poznania tego kierunku nader cennym dokumentem jest właśnie niniejsza praca Lenina, przywódcy bolszewików, która obecnie udostępnioną została czytelnikom polskim. Jest to dokument pierwszorzędnej wartości, zawiera bowiem kwintesencję „mądrości“ politycznej i rewolucyjnej bolszewików. Dokument ten jednak sam przez się, bez odpowiednich objaśnień i komentarzy, nie nadaje się do rozpowszechnienia, w społeczeństwie naszym łatwowiernym, lgnącym do głośnych frazesów i wrażliwym na różne „nowinki“ z Zachodu i Wschodu. Dla tego też, oddając czytelnikom polskim ostatnią pracę Lenina do użytku, wydawcy uznali za rzecz słuszną, aby poprzedzona ona była wstępem historyczno-krytycznym, w którym, w zwięzłym zarysie, przedstawionąby była geneza bolszewizmu, jako kierunku socjalno-rewolucyjnego, oraz jego ocena ze stanowiska uznającego zarówno konieczność rozległych przeobrażeń socjalno-politycznych, jak i ciągłość rozwoju społecznego, pod warunkiem niezbędnym celo-
