Strona:Leblanc - Arsen Lupin w walce z Sherlockiem Holmesem.djvu/293

gniony i robił dalej swój przegląd. Ale naraz wybiegł za dzieckiem, którego ostatnie słowa uderzyły go nagle. Dogonił ją na schodach i rzekł:
 — A więc ty też nalepiasz takie paski na papierze?
 Henrysia bardzo dumna oświadczyła:
 — Ale tak, ja wycinam wyrazy i nalepiam je.
 — A kto cię tej zabawy nauczył?
 — Pani... nasza nauczycielka... Ja widziałam, jak ona tak samo robiła. Ona wycina wyrazy z dzienników... i nalepia je.
 — I co z tego robi?
 — Telegramy, listy, które wysyła.
 Sherlock Holmes wrócił do pokoju lekcyjnego mocno zaintrygowany tem zwierzeniem i usiłował wyciągnąć z niego możliwe wnioski. Paczka dzienników leżała na kominku. Rozwiązał je i spostrzegł rzeczywiście całe grupy wyrazów i całe wiersze, których brakowało. Ale wystarczało odczytać wyrazy poprzedzające lub następujące, aby się przekonać, że to co brakowało, było wycięte na chybi trafi nożyczkami, przez Henrysię oczywiście.