Strona:Laozi-Tao.djvu/6

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

mu teos lub łacińskiemu deus, charakteryzuje sam Laotse w taki sposób: „Istnieje — powiada on — jakieś najwyższe JEST, które zapłodniło niebyt i które z otchłani możliwości pierwotnej wyłoniło pierwiastki bytu, a później stworzyło z nich wszystkie istoty i ciała. Nie mam dla tego najwyższego JEST nazwy. Dam Mu imię, którem wyrażam Jego najistotniejszą własność (twórczą) — TAO (czyli Droga).
W strofach niniejszych starałem się nie o dosłowność przekładową, ile raczej o oddanie myśli przewodniej tego mędrca wielkiego Wschodu. Czytelników, chcących zapoznać się tekstualniej z treścią Tao, odsyłam do „La voie rationelle“ Matgioi, lub do „The saiings of Leo­‑Tzeu“ przez Lionela Giles’a.

Jan Lemański.