Ta strona została uwierzytelniona.
XII.
Ten, który patrzy, nie zawsze dostrzega;
Jeden pracuje, a plon zbiera inny;
Nie jest bezbrzeżny, kto zbiera bez brzega;
Ten, kto strofuje, często sam jest winny.
Niezawsze widzi ten, który spoziera;
Ten, kto nie zbiera, posiada na wieki;
Źle chodzi ten, kto na palcach się wspiera;
Ten widzi jasno, kto zamknął powieki.
Sędziowie błędów sami też się mylą;
Kto wiecznie żyć chce, niech nie żyje chwilą;
Kto każdą chwilą jest wiecznie przytomny,
Przed tym się schyli do nóg czas potomny.
W kim jest potęga i dobroć łagodna,
Ta osobistość być najpierwszą godna.
