Strona:Kuchnia polska.djvu/110

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
251. Legumina cytrynowa na śmietance.

Dwie cytryny 8 łutów cukru, 10 żółtek, dwie łyżki drewniane mąki i litr dobrej gęstej śmietanki. Cukier otrzeć o cytryny i sok z nich wycisnąć, zmięszać wszystko razem z żółtkami, mąką i śmietanką, przecierając mocno po włożeniu każdej przyprawy. Włożyć mocno ubitą pianę z 10 białek, wymięszać ostrożnie, wlać do kamiennego rądelka lub salaterki i upiec w lekko wypalonym piecu.
Proporcya na 10 osób.

252. Legumina makowa.

Kubek maku oparzonego, wyciśniętego z wody i utartego, parę łyżek cukru, kilka utłuczonych gorzkich migdałów i 6 żółtek mocno przetrzeć. Ubić pianę z białek, zmięszać ostrożnie z makową masą dosypując po trochu łyżkę stołową kartoflanej mąki. Włożyć do wysmarowanego masłem i wysypanego sucharkiem półmiska i w piec wstawić. Proporcya na 8 osób.

253. Legumina z ryżu z jabłkami.

Opłókać litr ryżu, zagotować półtora litra mleka, wsypać parę łyżek cukru, trochę cynamonu i włożyć sporą łyżkę masła. Skoro się zagotuje, włożyć ryż, zmięszać i ugotować go na sypko, parząc go na mniej gorącem miejscu, aby się grupki rozsypywały. Wysmarować półmisek masłem, obsypać bułką, włożyć połowę ryżu, na to pokład jabłek, pokrajanych i podduszonych z masłem, cukrem i cynamonem znowu pokład ryżu, a na wierzch warstwę powideł, lub jakiej owocowej marmelady. Znowu układać warstwami a nakoniec wygładzić zgrabnie nożem tak, aby środek był nieco wyższym niż boki. Ubić piankę z 8 białek, zmięszać ostrożnie z dwiema łyżkami cukru, ubrać nią po wierzchu leguminę, posypać cynamonem i cukrem i w piec wstawić, uważając, aby piana nabrała złotawego koloru.
Zamiast jabłek i powideł można dla odmiany użyć