Strona:Kuchnia koszerna 1904.djvu/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

jednak uważać należy, że stara marchewka gotuje się b. długo.

222.Fasola na kwaśno lub słodko.

Wybieramy tylko dobre nie robaczywe ziarna, przemywamy zimną wodą, przystawiamy z świeżą zimną wodą do ognia i gotujemy na miękko. Po odlaniu wody, przyrządzamy sos podług № 212 z dodatkiem paru goździków.

223.Żółty groch.

Wyrzucamy robaczywe i wogóle nieczyste grochy, przemywamy zimną wodą i z zimną wodą przystawiamy do ognia. (W miękkiej wodzie wszystkie strączkowe rośliny gotują się najprędzej). Następnie zlewamy wodę w czyste naczynie, gdyż jeszcze potrzebować jej będziemy. Pozostały groch rozcieramy na tarce, dodajemy soli i uformowawszy jedną massę, robimy dużą łyżką wszędzie zagłębienia, które napełniamy gorącym tłuszczem i brązową cebulką. O ile chcemy grochowi nadać smak delikatniejszy, kładziemy z samego początku do garnka parę kartofli, gotujemy wszystko razem i wspólnie rozcieramy. Do pozostałej przedtem w garnku wody, dodajemy nieco rosołu i paru łyżkami mieszaniny polewamy roztarty groch. Potrawę tę można również zrobić mleczną, rozumie się, bez rosołu i tłuszczu, zamiast którego używamy rozpuszczonego brązowego masła z cebulką i tartą bułką.

c) Jarzyny z owoców.
224.Jabłka z kartoflami.

Kartofle obieramy i przemywamy parę razy zimną, a ostatni raz ciepłą wodą; dodajemy wody, soli i tłuszczu, ale wszystkiego nie w zbyt wielkiej ilości. Gdy kartofle są już miękkie, dodajemy do nich obranych i pokrajanych jabłek mniej więcej pół na pół. Dosypawszy nieco cynamonu i sporo cukru, gotujemy jeszcze wszystko przez parę chwil, bezustanku mieszając potrawę.