Strona:Kuchnia koszerna 1904.djvu/109

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
257.Duże kwaśne kluski.

Krajemy bułkę na plasterki, obsmażamy je w maśle, lub w tłuszczu na brązowo, następnie wsypujemy w głębokie naczynie np. donicę, dolewamy nieco zimnego rosołu lub wody, dodajemy tartej bułki, soli i jajek (2 jajka należy brać na 3 bułki) i wszystko zagniatamy z taką ilością mąki, by można było uformować następnie duże kluski, które gotujemy w owsianym piwie albo w słabym occie, aż do miękkości. Kluski te można również spożywać z każdą jarzyną, albo też sporządzić do nich sos (patrz № 187 „Kwaśne kartofle“).

258.Słodkie kluski.

Sporządza się zupełnie, jak poprzednio, tylko że do ciasta dodajemy sporo cukru i same kluski gotujemy w rosole. Kluski te świetne są w połączeniu z cielęcemi flakami i wtedy powinny od początku gotować się razem z nimi.

259.Pulpety z wątróbki.

Na 1 funt siekanej cielęcej wątroby bierzemy ¾ funta surowego cienko pokrajanego i dobrze wypuszczonego tłuszczu. A teraz miesza się i sieka wątrobę z tłuszczem, z 12 łutami rozmiękczonej i dobrze wyciśniętej bułki, dodawszy 3 całe jajka i 3 żółtka, cienko pokrajanego szczypiorku, soli i siekanej pietruszki, wreszcie dodajemy tyle mąki, by można było uformować miękkie pulpety, które następnie gotujemy w słonej wodzie i po wyjęciu z niej oblewamy zrumienioną w tłuszczu cebulką.

260.Pulpety z wątróbki na wiedeński sposób.

Siekamy około 10 łutów cielęcej wątroby z cebulą, pokrajaną pietruszką, jednym jajkiem, solą i odrobiną szczypiorku. Następnie z 2 bułek zdzieramy skórkę, a miękisz, umaczany w wodzie, dodajemy do wątróbki. Później z pomocą stosownej ilości tartej bułki formujemy małe pulpety, które gotujemy w buljonie. Pulpety powyższe można podawać do wszelkich mięsnych zup, albo też garnirować niemi różne mięsiwa.