Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/554

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
13. Orszada.

Funt migdałów słodkich i kilka gorzkich ubić mocno, zalać kwartą wody i wycisnąć raz przez serwetę; następnie przebić migdały i drugi raz wycisnąć po zalaniu drugą kwartą wody. Osłodzić i podać bardzo zimne.

14. Mazagran.

Do czarnej kawy dokłada się lodu, słodzi do upodobania i wlewa na filiżankę mały kieliszek koniaku.

15. Esencja ponczowa.

Pół kwarty wody zagotować mocno z dwoma funtami cukru, wcisnąć do tego gorącego syropu, sok z pół cytryny, a skoro przestygnie, wrzucić skórkę drobno pokrajaną z trzech cytryn, niech tak kilka godzin postoi. Na tę proporcję wziąć 8 cytryn, wycisnąć sok do kwarty dobrego araku, a za kwadrans, jak się fuz ustoi, zebrać go łyżką, przecedzić arak przez sitko do wyżej wymienionego syropu, wprzód przecedzonego, zlać do butelek i zakorkować.
Chcąc nadać tej esencji smak delikatniejszy, należy dodać sok z czterech pomarańcz, i pół kwarty wina francuskiego.

16. Kruszon.

Na dzbanek kruszonu bierze się ⅓ część czystego lodu, butelkę białego wina, ¾ szklanki cukru, 2 pomarańcze pokrajane na cząstki bez pestek i kieliszek koniaku. Do butla wlewa się wino, wsypuje cukier, wkłada pomarańcze i wlewa koniak. Gdy się przyrządza kruszon z szampańskiego, to koniaku się nie wlewa, a zamiast pomarańcz wkłada się ananas lub brzoskwinię.