Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/470

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
458
ROZMYŚLANIE XXIX.
Na dzień 28 Maja. Najświętsza Panna jaKo Arka Przymierza.

Co w starym zakonie było figurą i niejako proroctwem przyszłych łask Bożych, to spełniło się rzeczywiście i w pełności prawdy przez powołanie Najświętszej Panny na Matkę Zbawiciela. Arka przymierza starego zakonu zawierała tylko pod ryglami tablice prawa, literę przedugodnych warunków i jakoby zadatek na laskę; kiedy w łonie Najswiętszej Panny złożył Bóg źródło żywe, pełność łaski, całą wartość i cenę okupu świata; a więcej nawet, bo Siebie Samego, ciało Swoje i Ducha w zakład zbawienia oddał. Matka Najświętsza była więc uosobieniém i rzeczywistém spełnieniem figury proroctw i obietnic starego zakonu; była ową skrzynią mistyczną, zawierającą w Sobie najdroższy skarb nieba a zbawienny i cudowny klejnot świata, nad który w życiu pokoleń i w trwaniu wieków nie było, nie ma i nie będzie nic cenniejszego, nic cudowniejszego. W Jej łonie zszedł się razem Bóg z człowiekiem i pojednały się te dwie natury, tak z sobą przez grzech pierworodny Adama rozdzielone, wle-