Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/446

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
434

przykładem, - teraz pamięcią, wspomnieniem do Boga nas zbliża. Dziś obchodzimy tajemnicę Wniebowzięcia Maryi. Ona jest matką całego rodu ludzkiego; cały ród ludzki osierociały - szuka Jéj myślą, szuka Jéj sercem; i nie znajdując Jéj na ziemi, myśl i serce zwraca do nieba. Tam Ona jest, tam kocha, tam błogosławi! - Lecz niestety! jakie wielu jest takich, którzy téj miłości znać nie cbcą; którzy nie czują tego błogosławieństwa potrzeby! O biedni i nieszczęśliwi, bez matki żyją, bez matki cierpią, bez matki umierają, bez matki na wieki cierpieć będą. Nie chcą Jéj szukać w niebie, i dla tego nigdy Jéj w niebie nie znajdą. Wniebowzięcie Maryi, jest zadatkiem wniebowzięcia naszego. Tam gdzie jest Matka, tam się zbiorą i dzieci. Dziecko Maryi na wieki nie zaginie! Ono dziecko, które Matkę kocha, słucha rad jéj, idzie za przykładem jéj: z nią się raduje, z nią cierpi. Radością Maryi na ziemi był Jezus. Za Jéj przykładem niechaj On będzie jedyną radością naszą; boleścią Maryi był Jezus, niechaj On będzie boleścią naszą. Jezus w chwale przemienienia Swego na górze Tabor, oto rodzic nasz; Jezus w boleściach na krzyżu na górze Golgota, oto boleść nasza. Marya dzieliła wszystkie radości i boleści Syna