Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/388

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
376

dać możesz; kochając ludzi w Bogu, miłością Twoją niejedno serce obumarłe na życie łaski wskrzesić podołasz. Serce bez Boga, od Boga odciąga i serce wedle Boga, do Boga naprowadza. Serce twoje z sercem Boskiem połączone wspólnie, tylko kochać może. Kto się do twego zbliży serca, zbliży się do Boga; kto się od Boga oddali, i od Ciebie się oddali. Ale jeźli chcemy tę ofiarę serca naszego i Bogu milszą i nam zbawienniejszą uczynić, uczyńmy to za pośrednictwem serca Maryi. W sercu Maryi znajdziem serce Jezusa; tam złóżmy i serce na sze, wszystkie uczucia, myśli, tęsknoty, radości, cierpienia tam odnośmy; tam spieszmy o poradę, naukę, siłę i pociechę. W sercu Maryi i Jezusa poświęćmy każdą miłość naszą a każda miłość nasza zbawienny owoc przyniesie; tam się nauczymy kochać ludzi a nienawidzieć świata, kochać Boga a nienawidzieć siebie. W sercu Maryi i Jezusa nauczymy się kochać, miłością Jezusa i Maryi. Na dniu dzisiejszym odnówmy, uczyńmy ofiarę z serca naszego; złóżmy serce nasze w sercu Jezusa i Maryi; niechaj z niém czyni co chce.

(Litania, pieśń i modlitwy, jak po rozmyślaniu pierwszém).