Przejdź do zawartości

Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/315

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
303

bożnie tę modlitwę odmówili, za każdy raz 300 dni odpustu.
Tym zaś, którzyby przez cały miesiąc codziennie ją odmawiali, użyczył odpustu zupełnego, raz na miesiąc, w dzień, w którymby prawdziwie skruszeni, po Spowiedzi i Komunii świętéj nawiedzili Kościół lub kaplicę jaką publiczną i tamże pomodlili się na intencyą Ojca Świętego.




MARYO!
Przyczyń się za nami!

Jeśli życie nasze napełnione jest krzyżami;
Jeśli dni nasz są dniami smutku i boleści;
Jeśli serce nasze jest morzem goryczy i łez;
Jeśli drogi życia naszego cierniem są zasłane.

MARYO!
Pocieszycielko strapionych, módl się za nami!

Jeśli choroby i boleści nas gnębią;
Jeśli każda dnia chwila, chwilą jest cierpienia;
Jeśli śmierć zagraża tym, których miłuje serce nasze;
Jeśli w chorobie od wszystkich opuszczeni jesteśmy.