zwól, abym przynajmniej mogła Cię kochać w czasie pielgrzymstwa mego na ziemi.“ - Zaledwie to wyrzekła, a w tejże samej chwili od wszelkich tego rodzaju pokus uwolnioną została! Nigdy się nam nie godzi powątpiewać o miłosierdziu boskiem. - Nie mów: ja największy grzesznik na świecie, w zbrodniach posiwiały, przez całe życie piłem nieprawość jako wodę, grzechy moje większe jak miłosierdzie Boga. O nie mów tego - pamiętaj, że nie z ludźmi, ale z Bogiem masz do czynienia, który wyrzekł: „Choćby były grzechy wasze jako szkarłat, jako śnieg wybieleją.“ Izai. roz. 1, w. 18. Pamiętaj na te słowa Zbawiciela Pana: „że większa radość w niebie z jednego nawróconego grzesznika, jak z 99, którzy niezbłądzili!“ Pamięć grzechów naszych powinna obudzić w duszy żal, ale nic trwogę; do ufności, ale nie do rozpaczy nas prowadzić. - Strzeżmy się grzechu; lecz jeśli niestety upadniemy, nietraćmy czasu, lecz jak najśpieszniej starajmy się przez świętą spowiedź pojednać z Bogiem; duszę naszą oczyścić, obmyć ją we krwi Jego najświętszej! - Myślmy zawsze o sprawiedliwości boskiej, abyśmy nie zgrzeszyli; myślmy zawsze o miłosierdziu boskiem, abyśmy nie zwątpili. - Biada temu! kto grzeszy, spuszczając się na miłosierdzie Boga - biada
