Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/285

273

 Zbawiciel wołał na krzyżu: Boże mój, Boże czemuś mnie opuścił?
 Czyż lęk i bojaźń na widok krzyża obraża Boga?
 Nie, bo i Zbawiciel, na widok męki swojéj krwawem potem się zalał.
 Czy smutek jest grzechem?
 Zbawiciel w boleści Swojéj wołał: Smutna jest dusza moja aż do śmierci.
 Czy wolno na krzyżu próżnować?
 Zbawiciel na krzyżu zbawił dobrego łotra, zbawmy przynajmniéj dusze nasze, i tych których nam Bóg powierzył - Z krzyża pocieszał matkę i ucznia, upadając pod krzyżem litował się nad niewiastami Jerozolimy - na krzyżu modlił się za nieprzyjaciół - Oto masz przykład.
 Czy wolno krzyż z siebie zrzucić na innych?
 Zbawiciel sam doniósł krzyż swój do szczytu góry boleści.
 Co czynie gdy upadamy pod krzyża ciężarem?
 Kto krzyż za Jezusem niesie, chociaż z Jezusem upadnie - z Jezusem niech powstanie.
 Czy nie dość cierpieć?
 Nie - Trzeba cierpiąc kochać - Trzeba cierpiąc pracować.