Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/184

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
172

w milczeniu i pokorze wyrok śmierci sromotnej, abyś przez krzyż Twój święty, nas od wiecznéj wybawił śmierci, prosimy Cię przez niewinne Twoje na śmierć osądzenie, abyś nas, w dzień sądu ostatecznego nie według nieprawości naszych ale według wielkiego zlitowania Twego sądzić raczył. Daj nam łaskę, do tego, abyśmy braci naszych bez potrzeby i lekkomyślnie nie sądzili, a gdy na nas sąd ludzki niesprawiedliwy padnie, abyśmy go, idąc za przykładem Twoim, w cierpliwości i milczeniu przyjęli. O to Cię prosimy przez zasługi Twoje, który żyjesz i królujesz Bóg w Trójcy świętej jedyny, na wieki wieków. Amen.

(Co następuje powtarza się przy każdéj stacyi).
Ojcze nasz — Zdrowaś Marya i Chwała Ojcu i t. d.
V. Zmiłuj się nad nami Panie.
R. Zmiłuj się nad nami.
V. Któryś cierpiał za nas rany,
R. Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Postanowienie. Nigdy się na nikogo nie oburzać, nie gniewać, chociażby nas pokrzywdził w czem, albo niesprawiedliwie osądził.