Ta strona została uwierzytelniona.
mych koni, i zawiesił łuk;
otom wytchnienie dłoniom dał...
Otom rozbroił serca hart —
bijących mroki kołczan strzał
zawiesił... i, miłosny bard,
uczuciom tkliwym serce dał...
Iżem na chwilę walki zbył,
o Cudna! sprawił to twój wdzięk!
Iżem ze szczęścia czary pił,
o Luba! Luba! przyjmij dzięk!...
KRÓLEWNA MORZA.
— O, jakiż słodki serca lęk!
O, mi mię k’sercu! tul!...
Tyś tęsknot moich próg,
cel ostateczny!...
Tyś serca Pan! Tyś serca Król!
Tyś serca mego Bóg
Słoneczny!...
WODAN.
(na uboczu, gorzko):
— W tem właśnie sęk,
że to tęsknoty próg...
W tem właśnie sęk:
przebyty? czyli nieprzebyty?...
