Ta strona została uwierzytelniona.
WODAN.
(do siebie, smutnie):
— Tak, tak! wszystko szczęście wróży...
Ino że Czas wszystko zburzy.
KRÓLEWNA MORZA.
(wstaje z Króla kolan —
uśmiechem, gestem miłym wita):
— Witam was, siostrzyce Fale!
Wdzięk wasz znęcił wzrok i słuch —
wróżbom szczęsnym chętny duch —
piękny śpiew i pląs wasz...
... ale...
(tajemniczo, jak w zachwycie):
mój piękniejszy sen...
WODAN.
(wznosi się z rozłogu —
wstaje, wielki — dąb potężny.
Na ogromnem czole
zawisła posępna duma.
Wzrok wnikliwy.
Oczy głębne.
Łagodny, pogodny uśmiech.)
(Szata prosta, szara —
szerokim ściągnięta pasem.)
(Mruknie k’sobie zcicha):
— Brodę daję, że słoneczny —
jako zawdy, tak i ten...
