Strona:Koran (Buczacki) T. 2.djvu/582

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.




ROZDZIAŁ CVIII.
wydany w Mekce — zawiera 3 wiersze.
KAUTAR.

W imie Boga litościwego i miłosiernego.

1. Zesłałem ci Mahomecie Kautar[1].
2. Módl się przeto i dziękuj Bogu, oddawaj Mu chwałę w święto Bajramu, bij mu ofiary (Kurban) każdorocznie.
3. A ktoby cię obmawiał i przeciw tobie powstawał, jako najgorszy z ludzi przepadnie bezpotomnie[2].




ROZDZIAŁ CIX.
wydany w Mekce — zawiera 6 wierszy.
NIEWIERNI.[3]

W imie Boga litościwego i miłosiernego.

1. Mów Mahomecie! Niewierni!

2. Nie będę się kłaniał waszym bożyszczom.

  1. Al'Kauthar znaczy: obfitość, dostatek, ztąd używa się dla oznaczenia daru mądrości, daru proroctwa i natchnienia Boskiego. W tém miejscu Al'Kauthar oznacza źródło rzeki w raju, któréj wody łączą się ze studnią Proroka Mahometa, z któréj pić będą wybrani prawowierni. Brzegi téj rzeki są z Chryzolitu, a smak wody podobny do najdoskonalszego wina zaprawnego miłą wonią.
  2. Te słowa są powiedziane do Al'As­‑ebn­‑Waiela, który po śmierci Al'Kazemia syna Mahometa, nazywał go bezpotomnym.
  3. Rozdział ten został objawiony z powodu, że Korejszyci żądali od