Strona:Konwencja haska IV.pdf/19

ROZDZIAŁ III. O parlamentarzach. Art. 32.  Za parlamentarza uważa się osobę, upoważnioną przez jedną ze stron wojujących do wszczęcia rokowań z drugą i przybywającą z białą flagą. Zarówno sam parlamentarz, jak i towarzyszący mu trębacz lub dobosz, oraz osoba, niosąca flagę i tłomacz, korzystają z przywileju nietykalności. Art. 33.  Dowódca, do którego wysłany został parlamentarz, nie jest obowiązany przyjąć go we wszelkich okolicznościach.  Może on powziąć wszelkie zarządzenia, aby przeszkodzić parlamentarzowi do wykorzystania swej misji w celu zebrania wiadomości.  Ma on prawo w razie nadużycia zatrzymać czasowo parlamentarza. Art. 34.  Parlamentarz traci przywilej nietykalności, jeżeli zostanie mu dowiedzionem w sposób konkretny i niezbity, że skorzystał ze swego położenia uprzywilejowanego, aby spowodować lub popełnić czyn zdradziecki. ROZDZIAŁ IV. O kapitulacjach. Art. 35.  W kapitulacjach, zdecydowanych między układającemi się stronami, należy brać pod uwagę przepisy o honorze wojskowym.  Zawarte kapitulacje mają być ściśle przestrzegane przez obie strony. ROZDZIAŁ V. O zawieszeniu broni. Art. 36.  Zawieszenie broni wstrzymuje działania wojenne za wzajemną umową stron wojujących. Jeżeli czas trwania zawieszenia broni nie jest ustalony, strony wojujące mogą w każdej chwili wznowić operacje wojenne pod tym wszakże warunkiem, ażeby nieprzyjaciel był o tem w czasie umówionym uprzedzony, zgodnie z warunkami zawieszenia broni. Art. 37.  Zawieszenie broni może być ogólne lub miejscowe. Pierwsze wstrzymuje wszędzie działania wojenne stron wojujących, drugie — tylko pomiędzy niektóremi częściami armji wojujących, oraz na określonej przestrzeni. Art. 38.  Zawieszenie broni winno być notyfikowane oficjalnie i we właściwym terminie władzom kompetentnym i wojskom. Działania wojenne będą zawieszone niezwłocznie po notyfikacji zawieszenia broni, albo w terminie ustalonym.

CHAPITRE III. Des parlementaires. Art. 32.  Est considéré comme parlementaire l’individu autorisé par l’un des belligérants à entrer en pour-parlés avec l’autre et se présentant avec le drapeau blanc. Il a droit à l’inviolabilité ainsi que le trompette, clairon ou tambour, le porte-drapeau et l’interprète qui l’accompagneraient. Art. 33.  Le chef auquel un parlementaire est expédié n’est pas obligé de le recevoir en toutes circonstances.  Il peut prendre toutes les mesures nécessaires afin d’empêcher le parlementaire de profiter de sa mission pour se renseigner.  Il a le droit, en cas d’abus, de retenir temporairement le parlementaire. Art. 34.  Le parlementaire perd ses droits d’inviolabilité, s’il est prouvé, d’une manière positive et irrécusable, qu’il a profité de sa position privilégiée pour provoquer ou commettre un acte de trahison. CHAPITRE IV. O kapitulacjach. Art. 35.  Les capitulations arrêtées entre les Parties contractantes doivent tenir compte des règles de l’honneurmilitaire.  Une fois fixées, elles doivent être scrupuleusement observées par les deux Parties. CHAPITRE V. De l’armistice. Art. 36.  L’armistice suspend les opérations de guerre par un accord mutuel des Parties belligérantes, Si la durée n’en est pas déterminée, lès Parties belligérantes peuvent reprendre en tout temps les opérations, pourvu toutefois que l’ennemi soit averti en temps convenu, conformément aux conditions de l’armistice. Art. 37.  L’armistice peut être général ou local. Le premier suspend partout les opérations de guerre des Etats belligérants; le second, seulement entre certaines fractions des armées belligérantes et dans un rayon déterminé. Art. 38.  L’armistice doit être notifié officiellement et en temps utile aux autorités compétentes et aux troupes. Les hostilités sont suspendues immédiatement après la notification ou au terme fixé.