Strona:Kodeks honorowy i reguły pojedynku.djvu/92

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ XVI.
Pojedynki wyjątkowe.

§ 366. Zawziętość ludzka, dziwactwo pewnych jednostek i fantazya sekundantów wymyśliły cały szereg walk, które pojedynek przeobrażają w grę nawpół dziką, nawpół groteskową.
Komu chodzi istotnie o obronę zagrożonej czci, o zmycie pewnej plamy, nie zaś o dziwaczną awanturę i zabawienie się w... rzeźnika, ten będzie dążył do celu w sposób najprostszy i najpoważniejszy — bez uciekania się do fantastycznych anomalii.
§ 367. Za wyjątkowy uważamy:

a) pojedynek na rewolwery (przyczem postępowanie odpowiada jednemu z pojedynków na pistolety);
b) pojedynek na pistolety z krótszą nad 15 kroków odległością między stanowiskami obu przeciwników;
c) z dwoma w rękach pistoletami;
d) na równoległych liniach z prawem dowolnego ruchu;
e) z jednym tylko nabitym pistoletem;
f) pojedynek na karabiny o kilku nabojach;
g) pojedynek na koniach;
h) pojedynek amerykański;
i) pojedynek na noże w ciemnym pokoju etc.

§ 368. Wobec trudności wyliczenia wszystkich form anomalii, jakie mogą się wylęgnąć w ludzkiej fantazyi, na-