Ta strona została uwierzytelniona.
krzywdziciel swych rodziców, żony, bezbronnych,
notoryczny oszczerca,
nie dotrzymujący słowa honoru,
człowiek, który kryjąc się uporczywie pod anonimem, dopuszcza się obrazy,
zdradzający tajemnicę kobiety i narażający przez to na szwank jej honor,
człowiek, który na placu boju, jako świadek lub pojedynkujący się, dopuścił się wykroczenia przeciw regułom pojedynkowym,
pojedynkujący się, który na placu boju stchórzył,
człowiek, który skłamał, z wyjątkiem wypadków, kiedy to czyni w obronie czci kobiety lub życia czyjegoś,
obrażający prawo gościnności, bądź jako gość lub jako gospodarz,
pijak, wywołujący publiczne zgorszenie,
kto jako sekundant lub świadek skompromitował swego mandanta,
denuncyant,
kto podkopuje drugiego publicznie nie z konieczności o dobro publiczne,
kto bez obrony pozostawia zaczepioną damę, której towarzyszy, lub przyjaciela, czy towarzysza,
kto zdradza przyjaciela, rozgłasza poufne rozmowy i wyrządza przez to szkodę,
obcujący z osobami o notorycznie złej sławie.
§ 3. Pochodzenie czyjeś nie może absolutnie stanowić przeszkody w żądaniu lub udzielaniu satysfakcyi, jeżeli inne tylko nie stoją na drodze przeszkody.
§ 4. Granicą wieku, w którym się zaczyna zdolność do satysfakcyi honorowej, jest okres złożenia egzaminu dojrzałości szkoły średniej lub wstąpienia do wojska. Młodzież, która tego okresu nie doszła, musi się dać zastąpić.
