Strona:Klemens Junosza - Suma na Kocimbrodzie.djvu/87

 — Owszem, dlaczego nie? Mówcie.
 — Wielkie miasto, wielkie interesa, wielkie głowy! Ja to wiem, ale na mój mały, pachciarski rozum, ja miarkuję, że wy sami nie wiecie, o co wam idzie. O co wy się kłócicie? nad czem się naradzacie? do czego chcecie zrobić współkę?
 — Przecież słyszycie!
 — Suma jest na sprzedaż.
 — Jeden sprytny goj kręci się koło tego!
 — Doskonały interes!!
 Szmul pogładził się po brodzie i powoli, spokojnie rzekł:
 — Gdzież jest ta suma?
 — Gdzie ma być? Słyszeliście przecie... Na Kocimbrodzie, to znaczy na hypotece.
 — A gdzie Kocibród jest?
 — Nie wiemy...
 — A ile ta suma wynosi?
 — Nie wiemy...
 — A do kogo ona należy?
 — Także nie wiemy...
 — No, kochani panowie, teraz zróbcie sumę wszystkich waszych wiadomości i powiedzcie, co wy wiecie? O to was pytam ja, człowiek nieuczony, nawet nie z małe-