Strona:Kazimierz Wyka - Rzecz wyobraźni.djvu/546

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

koniki, oczekujące kolejnego zaprzęgu — były wciąż przy mnie obecne w deszczowy pogrzeb Anatola Sterna. Chociaż był to pogrzeb zwykły i świecki, niczego z patosu i niczego z mitu nie można było dostrzec w gromadzie spiesznie rozchodzących się osób.

1969