Strona:Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Poezye T. 6.djvu/121

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



Kto zawsze tylko żył w pustyni...

Kto zawsze tylko żył w pustyni,
niechaj nikogo ten niewini,
że nie podniosą się rozpacze
i tylko nad nim kruk zakracze.

Kto się nie imał ludzi sprawy,
ani się wcielał w ból ich krwawy,
niech nie narzeka ten z pod ziemi,
że ludzie nad nim idą niemi.

Kto kochał tylko wichr i skały,
od skał i wichru li ma prawo
żadać, aby go żałowały,
kiedy pod zimną legnie trawą.