Ta strona została przepisana.
nie tylko powinniśmy pragnąć być użytecznemi spółuczęstnikami tylu trudów na świecie — tak dla pozyskania dla nas samych dobrego bytu, jako też i dla udzielenia go innym — aleśmy oraz winni dziękować Bogu, który dozwala nam używać tylu przyjemności. — Bogu, który daje zawsze nowe ludziom pomysły do wynalazków, przez co ich życie w coraz większe dostatki i wygody opływa. — Nie możemy też ograniczać się na tych zmysłowych przyjemościach, ala kształcić duszę, rozum i serce, — aby równie umysłowo jak zmysłowo, okazywał się w nas samych Postęp.»
KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ.
