Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1923).djvu/96

są niedokładne, np. 7 dzieci, zamiast 11; ale nad tem przechodzi się, jako nad rzeczą nieistotną, do porządku dziennego, ale zato tem żywiej zdumiewa się tem, co się istotnie przytrafia.“ — Ale zganić można tylko Hartmanna, a nie Aksakowa, który (53 uwaga) dodaje, że dalszy wywiad potwierdził rzeczywistą liczbę dzieci, jako 11.
 W innym wypadku, o którym Aksakow lepiej chyba mógł być powiadomiony, niż Hartmann, ponieważ miały w nim udział damy, jego krewne, powiada pierwszy wyraźnie, że nie było żadnego połączenia (Rapport.) między medyum a zmarłym. Natomiast Hartmann, który w pierwszej rozprawie o spirytyźmie twierdził, że przeniesienie myśli na odległość jest możliwem tylko przy urny słowem połączeniu (gemütlicher Rapport), prawi, ażeby fakt móc schować do tej szufladki, o „głęboko wzruszonem medyum“, o „podnieconej przyjaciółce“ i o usiłowaniu medyum w kierunku pomieszania szyków. Wszystko to jest tylko czystym wymysłem i nie miało miejsca w istocie, jak to Aksakow z naciskiem zaznacza.
 W pierwszem swem piśmie mówi Hartmann, że medyum czerpie swe wiadomości ze świadomości obecnych. Aby to zbić, przytacza Aksakow doniesienia, których treść nie mogła być znaną ani medyum, ani też obecnym. Natychmiast więc pomnaża Hartmann władze medyów, każę podróżować ich somnambulicznej świadomości i pozwala im