Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1923).djvu/112

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

prasa w Medy olanie, Wenecyi i Rzymie poczęła się sprawa interesować. Po stronie medyum stanął Angelo Brofferio, profesor filozofii w Medyolanie. Eksperymentował on przed rokiem z Eusapią w Neapolu i napisał dzieło, w którem występuje jako zwolennik spirytyzmu.[1] Trzej fizycy, którzy również eksperymentowali z Eusapią, t. j. profesor Gerosa tudzież doktorowie Finzi i Ermacora trzymali stronę Brofferia, a Ermacora wystąpił nawet piśmiennie przeciw teoryi Lombrosa.[2]

Z drugiej zaś strony ogłosił senator Negri w piśmie „Perseveranza“ listy, w których zwalczał spirytyzm i książkę Brofferia. Odpowiedział mu Dr. Finzi w czasopiśmie „Vita moderna“, stojąc na gruncie własnych doświadczeń. Jako przeciwnik wystąpił także Torelli, dziennikarz i wydawca „Corriere della sera.“ Odbywał on wprawdzie przed czteroma laty seanse z Eusapią, ale sądził, że miał do czynienia tylko ze zręcznem oszustwem. Wprawdzie nie wystąpił był wówczas publicznie przeciw Eusapii; ale teraz, skoro usłyszał, że w samym Medyolanie mają się odbyć seanse, ogłosił w „Corriere“ trzy artykuły, w których opisał sposób, w jaki Eusapia dokonywa swoich sztuczek. Bądźcobądź jednak artykuły owe nie dawały nic nowego, lecz tylko ciągle powtarzane twierdzenie, że Eusapia w ten sposób manewruje z rękami sąsiadów, które

  1. Brofferio: „Per lo spiritismo“ (Bricla, Milanol893). Książkę tę przetłumaczono już na język niemiecki. (Przyp. tłum.)
  2. Ermacora: „I fatti spjritici.“ (Padwa 1892).