Strona:Karol du Prel - Spirytyzm (1908).djvu/126

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nik, i że może przywieźć ze sobą medjum w celu urządzenia posiedzeń. Aksakow naturalnie przyjął propozycję tę bardzo chętnie.
W Medjolanie tymczasem toczyła się walka pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami spirytyzmu, i prasa medjolańska, wenecka i rzymska zajęły się bardzo gorliwie tą sprawą. Po stronie medjum stanął Angelo Brofferio, profesor filozofji w Medjolanie; przed rokiem robił on doświadczenia z Eusapją w Neapolu i wypowiedział się na korzyść spirytyzmu, w książce, przetłumaczonej także na język niemiecki. Trzech fizyków, którzy także czynili doświadczenia z Eusapją: profesor Gerosa i doktorowie Finci i Ermacora poparli Brofferja. Ermacora wydał nawet broszurę przeciw teorji Lombrosa.
Tymczasem senator Negrio głosił w „Perseweranza” listy, w których zwalcza spirytyzm i książkę Brofferia. Odpowiedział mu doktór Finci na podstawie własnych doświadczeń w „Vita Moderna”. Wmieszał się także do sporu w charakterze przeciwnika spirytyzmu Torelli, dziennikarz i wydawca „Corriere della sera”. Torelli odbywał takie posiedzenia z Eusapją przed czterema la-