Strona:Karol Ruprecht (szkic biograficzny).djvu/072

carski w Polsce przyjąć i zatwierdzić nie mógł. Jeżeli jednak Wielopolski i W. Ks. Konstanty, którzy stali na czele rządu, nie chcieli porozumieć się ze stronnictwem umiarkowanem na gruncie programu, możliwość którego sami uznawali, wina to ich samych a nie Dyrekcji obywatelskiej. Gdy porozumienie i wspólna akcja z Wielopolskim przyjść nie mogła do skutku, przemilczenie zaś celów politycznych wytykano organizacji obywatelskiej jako odstąpienie od głównego zadania narodowego, nastąpiło parcie z łona samejże organizacji na Dyrekcją, skutkiem którego było dopełnienie programu, przez dość wyraźne wypowiedzenie myśli politycznej, w żądaniu samorządu konstytucyjnego, i w żądaniu połączenia z Królestwem Polskiem, Litwy i Rusi. Żądanie to, wypowiedzane w znanym już czytelnikom liście do hr. Andrzeja Zamojskiego, miało jak już powiedzieliśmy, to następstwo, iż rząd zerwał ostatecznie z całym narodem i pchnął go na tę pochyłość, z której stoczyć się musiał na pole orężnej rozprawy.
 W broszurze okolicznościowej, jednej z tych, które Karol Ruprecht napisał, a wydał w Paryżu u L. Martineta 1862 pod pseudonimem Stanisława Kazimierza Gromady, jakiego często używał w swoich pismach, jest bardzo dokładnie rozjaśniony program Organizacji obywatelskiej. Rozumowaniem w niej wypisanem, umotywował autor i dopełnił program.