Strona:Karol May - Przez pustynię tom 1.djvu/129

 — Opowiedz, jak się odbyło porwanie!
 Abrahim opowiedział. Gdy skończył, przesłuchano jego świadków; w toku tego przesłuchania oskarżył mnie nadto reis sandalu, imć pan Chalid ben Mustafa o usiłowane morderstwo.
 Zahbeth-bej zwrócił się do mnie, błyskając groźnie oczyma.
 — Giaurze, jak ci na imię?
 — Kara ben Nemzi.
 — Jak się nazywa twa ojczyzna?
 — Dżermanistan.
 — Gdzie leży ta piędź ziemi?
 — Piędź? Hm, bimbaszi, dowiodłeś tem, że jesteś wielki nieuk.
 — Psie! — wrzasnął, zrywając się z miejsca. — Jak ty śmiesz tak mówić!
 — Dżermanistan to kraj wielki, liczący dziesięć razy więcej mieszkańców niż cały Egipt. Ale ty kraju tego nie znasz, jesteś wogóle kiepskim geografem i dlatego dajesz się okłamywać Abrahimowi.
 — Poważ się jeszcze raz takie słowo powiedzieć, a każę cię za uszy przygwoździć do ściany.
 — Poważę się! Abrahim mówi, że jest mamurem prowincji En-Nazar, mamurowie są tylko w Egipcie — —
 — Czyż En-Nazar nie leży w Egipcie, giaurze! Sam byłem tam i znam mamura jak brata swego, ba, jak siebie samego.
 — Kłamiesz!
 — Przygwoździć go! — rozkazał sędzia.
 Wyjąłem rewolwer, a Halef swoje pistolety, gdy to zobaczył.
 — Bimbaszi, zapewniam cię, że zastrzelę każdego, kto mnie ruszy, a potem ciebie! Kłamiesz, jeszcze raz ci to mówię. En-Nazar jest małą oazą między Homrh i Tighert w kraju Tripolis; tam niema mamura, tylko ubogi szeik;nazywa się Mamra ibn Alef Abucin, a znam go bardzo dobrze. Mógłbym odegrać komedję i pozwolić ci stawiać dalsze pytania, ale wolę skrócić całą tę procedurę. Dlaczego każesz oskarżycielom stać, a oskarżonemu zbrodniarzowi pozwalasz siedzieć, a nawet podajesz fajkę?